یکی از معضلات عمده بهداشتی که گروه های جمعیتی مختلفی را مورد تهدید قرار می دهد.اعتیاد به مواد مخدر به عنوان جدی ترین مسأله اجتماعی ایران, وجوه مختلف جامعه شناسی, روان شناسی, حقوقی, سیاسی و… دارد. به اعتقاد تحلیل گران اجتماعی, اعتیاد به مواد مخدر, به عنوان یکی از مسایل پیچیده اجتماعی درعصر حاضر است که زمینه ساز بروز بسیاری از آسیب ها و انحرافات اجتماعی می باشد.اعتیاد فقط جنبه فردی و شخصی ندارد, بلکه آسیب های اجتماعی محسوب می شود, علاوه بر تهدید سلامت جسم و روان افراد در جنبه های اخلاقی, اجتماعی و اقتصادی جامعه نیز آثار زیانبار و جبران ناپذیری بر جای می گذارد. در اکثر جوامع، جوانان سالم ۱۵ تا ۲۰ ساله‌ای که برای کسب تجربه و یا در اثر معاشرت با دوستان نامناسب و یا معتادان به استفاده از مواد مخدر پرداخته‌اند، بیشترین طیف افراد معتاد را از نظر مبنا تشکیل می دهند. این گروه به علت نداشتن پشتوانه خانوادگی و تربیت صحیح و از روی حس کنجکاوی و همچنین در اثر معاشرت با کسانی که آنها را به استفاده از داروی مخدر تشویق می‌کنند، برای اولین بار مواد مخدر را تجربه نموده و دچار اعتیاد به مواد مخدر می‌شوند. اختلالات روانی و اعتیاد : اختلال شخصیتی بیش از همه چیز فرد را در برابر اعتیاد آسیب‌پذیر می‌سازد. علاوه بر این، اعتیاد خود نیز اختلالهای موجود را تشدید می‌کند و این دایره معیوب ادامه می‌یابد. شخص معتاد برای بدست آوردن ماده مخدر دست به اعمال خلاف قانون و اخلاق می‌زند و با آزاد شدن از قید و بندهای اخلاقی مرتکب جنایت نیز می‌شود. به طور کلی شخصیت های روان نژند (دچار سراسیمگی) و نیز روان پریش را می‌توان در برابر اعتیاد بسیار آسیب‌پذیر دانست. شخصیت های روان نژند، یعنی کسانی که دارای بیماریهای روانی خفیف هستند. این افراد با علائم ضعف روانی، اضطراب، وسواس، ترس و بی اراده بودن در تصمیم گیری شناخته می‌شوند؛ شخصیت های روان پریش، یعنی کسانی که به علت عدم رشد خُلقی، در سازش اجتماعی دچار اشکال هستند و دارای خلق و خوی متغیر و قضاوت ناپایدار می‌باشند. مبتلایان به این بیماریها بسیار آسان به مواد مخدر گرایش یافته و در زمره معتادان درمی‌آیند. بدیهی است بسیاری از همین شخصیت ها نیز غیر معتاد باقی می‌مانند. با توجه به اینکه طبق سرشماریهای اخیر ۶۰% جمعیت کشورمان زیر ۲۵ سال سن دارند ، مسأله اطلاع رسانی و آگاهی دادن به قشر نوجوان از اهمیت خاصی برخوردار است . ● بر اساس آمار : ۱۹% جوانان زیر ۱۵ سال که در طول سال ۱۳۷۷ مواد مصرف کرده اند ، دلیل آنرا کنجکاوی ۲۲% غرور ۵/۳۷% تبعیت ازبزرگترها احساس غرور و کنجکاوی در دانش آموزان متوسطه ، همراهی با دوستان در دانش آموزان ابتدایی ، بیشترین فراوانی را در علت شیوع اعتیاد داشته اند . تنها : ۲۸% از والدین با اقدامات صحیح نسبت به درمان فرزندان خود اقدام نموده اند . فراگیر شدن اعتیاد در بین نوجوانان خطر بزرگی برای جامعه محسوب میشود . مهمترین عامل مشخص کننده این فراگیری پایین آمدن سن اعتیاد در جامعه است کار شناسان معتقدند که عوامل اجتماعی –فرهنگی ،مانند خشونت در خانه ، با مصرف مواد مخدر رابطه نزدیکی دارد. اگرچه پیشرفتهای تکنولوژی در قرن بیستم سبب تحولات دائمی و نیز پیشرفت همه جانبه ی معیارهای زندگی از جمله بهداشت عمومی گردیده و در بهبود زندگی مردم موثر واقع شده است، اما در عین حال عوارضی چون ترس از تامین آینده و تشویش و اضطراب را نیز با خود به ارمغان آورده است که در بسیاری از افراد منجر به پیدایش کشمکش های روانی شده است. این افراد مظطربانه و دائماً ازخود می پُرسند: آینده چه می شود؟ این کشمکش‌ها، حتی بیش از محرومیت ها، سبب درهم ریختن مکانیسم های دفاعی افراد می‌شود و از این رو بیماری های روانی ناشی از کشمکش ها و اضطراب ها بیش از بیماریهای جسمی بشر را آزار می‌دهند. چگونه به یک فرد دارای اختلال اعتیاد کمک کنیم؟ معمولا افراد درگیر با اعتیاد مشکل خود را انکار کرده و تمایلی به ادامه درمان ندارند. مداخله یک دوست میتواند فرصتی برای ایجاد تغییرات قبل از تشدید شرایط را ارئه دهد و می تواند فرد را برای درمان و پذیرش کمک با انگیزه سازد. مداخله باید به دقت برنامه ریزی شود و میتواند توسط خانواده و دوستان با مشورت با یک دکتر فوق متخصص روانپزشک و یا فوق متخصص روانشناس انجام شود. این شامل خانواده و دوستان و گاهی اوقات همکاران، یا دیگران میباشد که از این فرد مراقبت میکند. در طول مداخله، این افراد با یکدیگر جمع می شوند تا یک گفتگوی مستقیم با فرد در مورد عواقب ناشی از اعتیاد داشته باشند و از او بخواهند تا شرایط درمان را بپذیرد.